کد مطلب:19569 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا انسان نسبت به همنوع خود بخل مي ورزد و چگونه مي توان از آن رهايي يافت ؟

ريشه بخل ، ترس از كم شدن سرمايه و دچار فقر شدن است . اين احساس آدمي را وا مي دارد كه از بذل امكانات خويش دريغ كند . عامل ديگر ، نبود عشق و معرفت است ؛ بنابراين از ترس آنكه فقير شود ، فقير زندگي مي كند ! چرا كه فرد بخيل آگاهي ندارد كه هر بخششي ، بازگشتي چند برابر دارد ؛ از اين رو بخل مي ورزد . در حالي كه به فرموده امام علي « عليه السلام » : « من ايقن بالخلف جاد بالعطيه ؛ آن كس كه يقين به جانشيني و بازگشت ( مال خود ) دارد ، خوب عطا مي كند و{P - نهج البلاغه ، كلمات قصار . P}
{P - نهج البلاغه ، كلمات قصار . P}
مي گذرد » .
هنگامي كه عشق به خدا و خلق او و شناخت به برگشت سود امور خير - آن هم چندين برابر- وجود داشته شود ، ديگر بخلي در ميان نخواهد بود .
و راههاي علاج اين صفت بد اخلاقي از اين قرار هستند .
1 . تمرين در انفاق و دادن قرض و صدقه .
2 . خواندن گذشتهاي بزرگان .
3 . تأمل در جدايي از دوستان يا كم شدن آنان به خاطر وجود اين صفت اخلاقي .
4 . مطالعه آثار بخل .
5 . دعا و نيايش ، به ويژه دعاي مكارم الاخلاق .